Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Sed ad bona praeterita redeamus. At eum nihili facit; Duo Reges: constructio interrete. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Confecta res esset. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Nihil illinc huc pervenit.

At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.

• Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
• Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
• Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
• Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Primum quid tu dicis breve?

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.

Magna laus.

Numquam audivi in Epicuri schola Lycurgum, Solonem, Miltiadem, Themistoclem, Epaminondam nominari, qui in ore sunt ceterorum omnium philosophorum.

Venit ad extremum;

Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?

Reguli reiciendam;

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Non semper, inquam;

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Ex ea quae sint apta, ea bonesta, ea pulchra, ea laudabilia,
illa autem superiora naturale nominantur, quae coniuncta cum
honestis vitam beatam perficiunt et absolvunt.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu,
inquit, huc?

1. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
2. Quo igitur, inquit, modo?
3. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
4. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.